Ασφάλεια στο Σπίτι

Στην ασφάλεια των παιδιών μέχρι 3 χρόνων θα πρέπει να λαμβάνονταi υπ΄ όψιν :

• οι σωματικές και πνευματικές αλλαγές του παιδιού κατά την ανάπτυξή του
• και η ενδεχόμενη έλλειψη εμπειρίας των γονέων ή των ατόμων που φροντίζουν το παιδί.

Η ασφάλεια του παιδιού στο σπίτι – Τρόποι πρόληψης ατυχήματος

Η πρόληψη των ατυχημάτων είναι μια πολύπλευρη και πολυπαραγοντική διαδικασία. Στην πλειονότητά τους τα ατυχήματα είναι προβλέψιμα.

Σύμφωνα με μελέτες στην Ελλάδα και το εξωτερικό στην ηλικία 1-36 μηνών τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν στο σπίτι.

Τα αγόρια εκτίθενται σε κίνδυνο πιο συχνά από τα κορίτσια. Η διαφορά γίνεται πιο εμφανής από την ηλικία του ενός (1) έως δύο (2) ετών. Τα κορίτσια ωριμάζουν γρηγορότερα όσον αφορά τις λειτουργίες της αντίληψης και του συντονισμού αλλά πιθανώς να εμπλέκονται και πολιτιστικοί λόγοι.

 

 

    

Οι κίνδυνοι που θα πρέπει να προβλεφθούν είναι πολλοί, ανάλογα με το σενάριο του ατυχήματος. Η πρόληψη του παιδικού τραύματος δεν μπορεί να σημαίνει τίποτε άλλο παρά αλλαγή συμπεριφοράς.

• Οι πτώσεις αποτελούν την πρώτη αιτία ατυχήματος στα πρώτα χρόνια της ζωής. Ένα νεογνό μπορεί να πέσει μόνο αν κάποιος το αφήσει να πέσει ή πέσει ο ίδιος μαζί του ενώ το έχει στην αγκαλιά του. Ένα βρέφος όμως μπορεί αιφνίδια να στριφογυρίσει και να πέσει από το τραπέζι αλλαγής (αλλαξιέρα), ένα κρεβάτι, άλλο έπιπλο, μια συσκευή (πχ πλυντήριο) ή το relax.
• Αν χρησιμοποιείται ψηλό καρεκλάκι για σίτιση, βεβαιωθείτε ότι το παιδί είναι καλά δεμένο πάνω του και δεν υπάρχει κοντά του σταθερό σημείο για να κλωτσήσει και να πέσει μαζί με το κάθισμά του.
• Το μωρό που μπουσουλάει μπορεί να σκαρφαλώσει ή να κατρακυλήσει σε σκάλες με ή χωρίς την περπατούρα. Επιβάλλεται η χρήση κιγκλιδωμάτων στις σκάλες, προστατευτικών περιφράξεων ή ασφαλειών στα παράθυρα καθώς και ανθεκτικών υαλοπινάκων.
• Τα μπαλκόνια πρέπει να έχουν προστατευτικά με κάθετα κάγκελα ,χωρίς διακοσμητικά όπου το μικρό παιδί μπορεί να πατήσει και να σκαρφαλώσει.
• Τα εγκαύματα αποτελούν την δεύτερη συχνότερη κατηγορία ατυχήματος στην ηλικία αυτή. Συνηθέστερο υγρό είναι το ζεματιστό νερό, ο καφές, το τσάι ή το λάδι. Πιο σπάνιο αλλά βαρύτερο είναι το έγκαυμα από τζάκι, ανάφλεξη ή από χημικά. Δεν θα πρέπει ποτέ οι ουρές του τηγανιού ή του μπρικιού να είναι προς τα έξω στην κουζίνα και πάντα η θερμαντική πηγή να φροντίζουμε να μην είναι προσπελάσιμη από τα μικρά παιδιά.
• Τα παιδιά μπορούν να πνιγούν από σακούλες που φορούν στο κεφάλι, από κορδόνια ή κορδέλες που μπορεί να έχουν στο κρεβάτι τους πριν κοιμηθούν. Η απομάκρυνσή τους αποτελεί μέτρο πρόληψης.
• Οι δηλητηριάσεις λόγω λήψης φυτοφαρμάκων, καυστικών ουσιών καθαρισμού, κατάποσης αποτσίγαρου ή την λήψη φαρμάκων που υπάρχουν στο σπίτι, θα προληφθούν με την απομόνωση των επικίνδυνων ουσιών σε χώρους μακριά από τα παιδιά και την χρήση σε φαρμακευτικά σκευάσματα ανθεκτικών στο άνοιγμα πωμάτων ασφαλείας για παιδιά.
• Είναι εγκληματική αμέλεια η πρόσβαση των παιδιών σε αφύλακτες πισίνες χωρίς περίφραξη και γεμάτες νερό.

Δευτερογενής πρόληψη

Η δευτερογενής πρόληψη των ατυχημάτων είναι η λήψη κάθε μέτρου που αποσκοπεί στην ελαχιστοποίηση οποιασδήποτε βλάβης ακόμα κι όταν συμβεί ένα ατύχημα.

• Ο κίνδυνος ηλεκτροπληξίας περιορίζεται με την χρήση διακόπτη ασφαλείας στον ηλεκτρικό πίνακα του σπιτιού.
• Οι συνέπειες μιας εμπλοκής σε τροχαίο θα είναι μικρότερες με την σωστή χρήση ζώνης και καθίσματος για τον μικρό επιβάτη, την υποχρεωτική επιβίβαση στο πίσω μέρος της καμπίνας του αυτοκινήτου και τη συνετή οδήγηση. Η πίεση που θα ασκηθεί από το παιδί για να είναι ελεύθερο μέσα στο όχημα, στο εμπρός κάθισμα ή στην αγκαλιά του συνεπιβάτη, σίγουρα είναι μικρότερη από την πραγματική αγάπη που νοιώθετε γι αυτό. Προσφέρεται πραγματική φροντίδα παραμένοντας ανυποχώρητοι.
• Η τήρηση των κανόνων ασφαλείας ισχύει και για τους μικρούς ποδηλάτες όπου το κράνος και η χρήση εξαρτημάτων προστασίας πρέπει να καθιερωθούν.

Τέλος, η ανάθεση μικρών πρωτοβουλιών στο παιδί και η παρότρυνσή μας στην απόκτηση δεξιοτήτων από αυτό, δημιουργούν και ολοκληρώνουν την προσωπικότητά του αλλά ταυτόχρονα το προστατεύουν από πολλούς κινδύνους.

Κωνσταντίνος Ε. Βελαώρας
Χειρουργός Παίδων
Επιμελητής Β΄ ΓΝ Παίδων Πεντέλης
APLS Instructor

 

  

  

  

Μπορείτε να προτείνετε τρόπους για να δημιουργηθεί ασφαλής χώρος για το παιχνίδι σε ένα διαμέρισμα;
• Ο χώρος του παιχνιδιού πρέπει να περιέχει όσο το δυνατόν λιγότερες εστίες κινδύνου
• Εμπόδια στο χώρο θα πρέπει να είναι φτιαγμένα ώστε να μην έχουν αιχμηρές ακμές ή γωνίες
• Τα καλώδια πρέπει να είναι τοποθετημένα σε κανάλια, ή να διέρχονται από σημεία στα οποία τα παιδιά δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση.
• Τα έπιπλα που μπορεί να ανατραπούν (μπουφές, συρταριέρα, τηλεόραση κλπ) θα πρέπει να έχουν στερέωση για αποφυγή ατυχημάτων
• Μεγάλη προσοχή χρειάζονται τα μπαούλα και οι αποθηκευτικοί χώροι παιχνιδιών. Δυστυχώς έχουμε θρηνήσει πολλά παιδιά λόγω αυτών. Πρέπει να φροντίσουμε και να αποθηκεύονται όλα τα παιχνίδια, και να μην μπορεί το παιδί να εγκλωβιστεί μέσα στο κουτί/μπαούλο, αλλά και σε περίπτωση εγκλωβισμού να αερίζεται επαρκώς. Γενικά προτείνουμε την αποθήκευση παιχνιδιών σε μικρά σχετικά κουτιά, τα οποία τοποθετούνται σε μεγάλο για τα παιδιά ύψος.
• Εάν στο χώρο υπάρχουν τζάμια, τότε τα επενδύουμε με κατάλληλη μεμβράνη ασφαλείας για την αποφυγή τραυματισμού από θραύσματα σε περίπτωση που σπάσει.
• Φροντίζουμε ώστε το δάπεδο να μην έχει μεγάλο συντελεστή τριβής (πχ κάποιες μοκέτες) αλλά και να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη απορρόφηση ενέργειας σε περίπτωση πτώσης. Συμβαίνει συχνά να μπερδέψει κανείς τα δάπεδα τα οποία είναι ανθεκτικά σε πρόσκρουση, με αυτά τα οποία απορροφούν την ενέργεια της πρόσκρουσης. Το πιο εύκολο αναγνωριστικό στοιχείο είναι το πάχος των δαπέδων αυτών. Τα ανθεκτικά είναι εν γένει λεπτά, ενώ τα απορροφητικά είναι εν γένει μεγάλου πάχους.

     

 

 

Τo Τop 20 της ασφάλειας

Το μικρό παιδί -ιδιαίτερα μέχρι την ηλικία των 3 ετών- στερείται, λόγω της ανωριμότητάς του, δικλείδων ασφαλείας, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει τους κινδύνους, ακόμα κι αν πιστεύετε ότι έχει εμπεδώσει κάποιους στοιχειώδεις κανόνες. Ναι μεν θα πρέπει να υπάρχει μέσα στο σπίτι μια σχετική ελευθερία κινήσεων, οι κίνδυνοι όμως θα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο. Γι’ αυτό:

 

 

 

Σε όλα τα δωμάτια

1. Χρησιμοποιήστε ασφάλεια στα τζάμια -ένα ειδικό διαφανές πλαστικό φιλμ- που σε περίπτωση που σπάσει το τζάμι διατηρεί κολλημένα τα θραύσματα.

2. Αποσύρετε ελαφριά χαλάκια που γλιστράνε και φροντίσετε όλα τα υπόλοιπα χαλιά να είναι στερεωμένα κάτω από βαριά έπιπλα.

3. Σκεπάστε όλες τις πρίζες στο σπίτι με ειδικά προστατευτικά καλύμματα.

4. Μαζέψτε το καλώδιο του συμβατικού τηλεφώνου και κάθε άλλης ηλεκτρικής συσκευής, ώστε να μην κινδυνεύει το παιδί να τυλιχτεί με αυτό.

5. Σκεπάστε τους χειμερινούς μήνες τα καλοριφέρ με πετσέτες (ιδίως αν είναι παλαιού τύπου ή καίνε πολύ).

6. Χρησιμοποιήστε ασύρματο τηλεφώνου, με το οποίο μπορείτε πηγαίνετε σε όλο το σπίτι επιβλέποντας ταυτόχρονα το παιδί.

Στην κουζίνα

7. Ασφαλίστε τα χαμηλά ντουλάπια και τα συρτάρια όπου φυλάσσετε επικίνδυνα αντικείμενα, όπως μαχαιροπίρουνα, ψαλίδια ή εργαλεία.

8. Αφήστε ένα χαμηλό ντουλάπι ανοιχτό, ώστε να μπορεί το παιδί να ασχολείται με ακίνδυνα αντικείμενα που το συναρπάζουν π.χ. πλαστικά τάπερ.

9. Γυρίζετε πάντα προς τα μέσα τα χερούλια από τις κατσαρόλες και τα τηγάνια που βρίσκονται πάνω στην εστία της κουζίνας.

Στο μπάνιο

10. Χρησιμοποιήστε αντιολισθητικό πατάκι στην μπανιέρα, ώστε να αποφεύγονται τα επικίνδυνα πεσίματα.

11. Φυλάξτε καλλυντικά, μηχανές αποτρίχωσης και απορρυπαντικά σε ψηλά ντουλάπια ή ντουλάπια που ασφαλίζουν.

12. Αποσύρετε τις ηλεκτρικές συσκευές (αερόθερμο, σεσουάρ) από το μπάνιο.

Στο καθιστικό

13. Αποσύρετε εύθραυστα διακοσμητικά από τα τραπέζια του σαλονιού.

14. Τοποθετήστε ειδικά πλαστικά καλύμματα στις αιχμηρές γωνίες των επίπλων.

15. Αποσύρετε τα έπιπλα που μπορεί να διευκολύνουν το σκαρφάλωμα του παιδιού κοντά σε παράθυρα, βιβλιοθήκες ή επιπλοσυνθέσεις.

16. Αποσύρετε ασταθή μικροέπιπλα που κινδυνεύουν να πέσουν με το πέρασμα του παιδιού.

17. Μην αφήνετε εκτεθειμένα μέσα στο σπίτι ζώνες και τσάντες, γιατί δεν αποτελούν ασφαλή παιχνίδια στα χέρια ενός παιδιού.

    

Στο παιδικό κάθισμα

18. Φυλάσσετε τα παιχνίδια σε ανοιχτό κουτί και ποτέ σε μπαούλο που κλείνει.

19. Αποσύρετε κάθε παιχνίδι ή τα κομμάτια του και μικρά αντικείμενα που χωράνε να μπούνε στο στόμα του παιδιού.

20. Μαζεύετε κάθε βράδυ τα παιχνίδια του παιδιού, ώστε να μην κινδυνεύει αν ξυπνήσει το βράδυ να σκουντουφλήσει πάνω τους.